شهرستان روانسر دارای 56 اثر تاريخی است تپه های سه گانه موسی روانسر و گوردخمه روانسر از آثار شاخص اين شهرستان است.

اين شهرستان به" دروازه اورامانات" شهرت دارد و از نظر جغرافيايي از اهميت خاصي برخوردار است.

روانسر از شمال به شهرستان كامياران،از شرق به شهرستان كرمانشاه،از شمال غربي به شهرستان پاوه،از جنوب به شهرستان اسلام آباد و از غرب به شهرستان جوانرود منتهي مي شود.زبان مردم اين شهرستان كردي و زبان رسمی و اداری فارسی مي باشد. روانسر دارای آثار پیش از تاریخی و تاریخی مهمی است و از این لحاظ در باستان شناسی غرب کشور جایگاه ویژه‌ای دارد. قدیمیترین آثار سکونت انسان در اطراف روانسر به دوره پارینه سنگی میانی تا فرا پارینه سنگی باز می‌گردد که حداقل از حدود ۵۰ هزار سال تا ۱۲ هزار سال پیش را شامل می‌شود که بقایای آنها در غارهای کولیان و جاوری و همچنین رودخانه گراب یافت شده ‌است. از دیگر کشفیات قدیمی روانسر یک دندان آسیای فیل است که مربوط به دوره پلیستوسن است و در نزدیکی شهرک روانسر کشف شده‌است. از آثار مهم دیگر روانسر تپه موسایی و دو تپه مجاور آن است که از اوایل دوره مس و سنگ (حدود ۷ هزار سال پیش) تا زمانهای اخیر مورد سکونت انسان بوده‌است.

دخمه روانسر (گور صخره‌ای) یا تاق فرهاد نیز در دیواره کوه قله در شمال شرقی روانسر واقع است که به دوره هخامنشی باز می‌گردد.